وارفارین

وارفارین که قبلا تحت نام کومادین در مارکت وجود داشت یک داروی ضد انعقاد خون است که در موارد متعدد مورد استفاده بیماران قلبی قرار میگیرد.

انعقاد خون توسط یک سری پروتِین در خون ایچاد میشود که فاکتور انعقادی خوانده میشوند و از شماره 1 تا 13 نام گذاری شده اند.این پروتِینها در حالت عادی به صورت غیرفعال در خون وجود دارند که در مواقع خاصی فعال میشوند مثل : بریده شدن پوست و یا ضربات خارجی و یا کاهش سرعت جریان خون در مسیر رگها مثل موقعی که بیش از حد سر پا می ایستیم و خون در سیاه رگهای اندام تحتانی به کندی حرکت میکند و یا برخورد خون درون رگها با اجسام سخت و ناهموار مثل فلزهای به کار رفته در دریچه های مصنوعی یا سطوح ناهموار ایجاد شده در اثر تجمع چربی در ون رگها.

وجود همه این پروتِینها به همراه دو پروتِین S  و  C و پلاکتها برای تشکیل لخته لازم است به طوری که کمبود هرکدام از آنها به تنهایی می تواند موجب اختلال انعقاد خون شود.برای مثال کمبود مادرزادی فاکتور8که بیماری هموفیلیA  نامیده میشود از موارد اختلال انعقاد خون است که در صورت کاهش شدید این فاکتور و عدم درمان مناسب عوارض جدی و خطرناک و حتی مرگ آور بوجود خواهد آورد.

بعضی از این پروتِینها برای فعالیت وابسته به ویتامین K هستند که عبارتند از فاکتور های شماره 2و7و9و10 و پروتِینهای S و C . اینجاست که وارفارین اثر خود را اعمال میکند.

وارفارین از طریق توقف تولید ویتامین K در بدن در کار فاکتورهای وابسته به آن اختلال ایجاد میکند ودر نتیجه مانع انقاد خون و تشکیل لخته میشود.

چرا از مواد ضد انعقاد استفاده میکنیم:

گاهی شرایطی در بدن بوجود می آید که امکان ایجاد لخته درون رگ ویا حفرات قلب زیاد می شود.به هر علت که سرعت حرکت خون درون عروق بخصوص عروق سیاهرگ که خون را به قلب باز می گردانند کاهش یابد احتمال ایجاد لخته زیاد می شود|, مانند واریسهای شدید اندام تحتانی حاملگی با وزن زیاد  ایستادن به مدت طولانی اعمال جراحی روی اندام تحتانی و لگن ……

گاهی لخته درون حفرات قلب ایجاد میشود مثل زمانی که ریتم قلب نامنظم است ویا پس از سکته قلبی که قسمتی از عضلات قلب انقباضات خود را از دست میدهد و خون در آن قسمتها کاهش سرعت حرکتی دارند.

از دیگر موارد استفاده از داروی ضد انعقاد تعویض دریچه های قلبی می باشد که در نوع فلزی برای همیشه و در نوع حیوانی برای سه ماه از آنها استفاده میشود.

هپارین از داروهای ضد انعقاد تزریقی می باشد که در مئاقع خاص استفاده میشود.

اخیرا داروهای جدید خوراکی عرضه شده اند که مصرف آنها راحتر است و نیاز به کنترل و آزمایش ندارند ولی در مورد بیماران دریجه ای به کار نمی روند .

عوارض وارفارین:

اگر میزان وارفارین در بدن بیش از حد باشد می تواند موجب خونریزی شود که بدنبال ضربه و صدمه ایجاد میشود و در مواردی که میزان آن بسیار بیشتر از حد مجاز باشد خونریزی خودبخود ایجاد میشود که میتواند به صورت کبودی های پوستی خونریزی از بینی خونریزی گوارشی یا ادراری ویا حتی خونریزی مغزی باشد.

از طرفی اگر میزان وارفارین کمتر از حد مجاز باشد تاثیر نخواهد داشت و امکان تشکیل لخته خون بخصوص در بیماران دریچه ای بالا میرود.

میزان مطلوب وارفارین در بدن بسته به شرایط بیماری و پاسخ بدن متفاوت است .گاهی با نصف قرص در روز به میزان مطلوب میرسیم و گاهی لازم است روزانه دو یا سه قرص یه بیماران تجویز نماییم.

پزشکان شما توط آزمایشی بنام تست INR یا همان تست پی تی میزان لازم وارفارین را برای شما تنظیم میکنند.لذا لازم است مرتب و در فواصل زمانی که پزشک تعیین میکند ای تست را انجام و جواب آنرا به پزشک خود نشان داده تا میزان وارفارین لازم تعیین گردد.

معمولا پس از سه تا شش ماه میزان لازم و مطمئن برای بیماری شما مشخص خواهد شد و پس از آن فواصل انجام تست پی تی طولانی تر خواهد شد و حتی به دو بار در سال خواهد رسید.